به بهانه‌ی روز عصای سفید

یه روز که داشتم توی بلوار فردوسی به سمت چهارراه فرامرز می‌رفتم، نزدیک بود اتفاقی بیفته که به خاطرش تا آخر عمرم خودم ُ نبخشم. 

چراغ سبز شد و من پام ُ گذاشتم روی گاز، با این‌که می‌دیدم ماشین‌های جلوم به کندی حرکت می‌کنن، وقتی از کنار یه فرد نابینا با عصای سفید با فاصله‌ی یه‌وجبی و سرعت بالا رد شدم، دلیل کندی حرکت ُ متوجه شدم. 

حالتی که هم دارم خدا رو شکر می‌کنم و هم خجالت‌زده‌ام. 

 

 

~ بازم ازت ممنونم خداجون.