۱۸۹

یه حسی داره. مثل بیهودگی بعد از مرگ کسی که برات اندازه‌ی دنیا مهم‌ئه. مثل وقتی که انتخابی نداری جز این‌که امیدوار بمونی. 

نسل‌های قبل از ما شاید چندین‌بار تجربه‌ش کرده‌باشند، ولی برای من اولین‌باره که می‌فهمم وقتی می‌گن «گرد مرگ همه‌جا پاشیده.» واقعاً یعنی چی.