توی کما.

تصوری که از مرگ خودم دارم؛ اطراف ۵۰ و خرده‌ای سالگی روی تخت آی‌سی‌یو، سرطان متاستاتیکی که ریه‌م ُ درگیر کرده و امیدوارم نفس‌های آخرم بدون درد باشه.

For Now I Am Winter Again

روزهای سرد افسرده‌کننده‌اند. چون مجبورت می‌کنند به درون خودت برگردی، یک گوشه کِز کنی و تنها باشی. 

از روزهای سرد متنفرم. از تمام روزهای سردی که اتفاقات دشوار زندگی‌م توشون افتاده متنفرم. از امروز.  

× لطفاً دعا کنید برای مادرم. 

شاگرد قصاب

چه‌قدر پرت‌وپلا می‎‌نویسم من. یادِ فرنسی افتادم. 

67

امروز بار دوم بود که دل‌م می‌خواست تا روزِ آخرِ دنیا تویِ یک حالت خاص، توی یک جایِ خاص بمونم. 

خودتون بمونید.

یه چیز بانمک وجود داره در مورد تماشای سریال «بازی تاج و تخت» بین ترمک‌ها. سرصبح وقتی مجبوری کارگاه ُ باشون بگذرونی، با این سوال از بقیه‌ی دوستان‌شون شروع می‌کنند « قسمت ۲ که چیزی نبود، ولی آنچه خواهید دیدش خیلی خوب بود، همون تیکه‌ست که آریا فولان.» به‌ش می‌گی «عه! قسمت جدید اومده؟» که بفهمه و دهان‌ش ُ بسته نگه‌داره. دوباره شروع می‌کنه «دیگه از آریا متنفرم، چرا این کارو کرد؟» [!] این دفعه علنی به‌شون می‌گم «بچه‌ها لطفاً اسپویل نکنید. :] » به حرف زدن ادامه می‌دهد و چون ماجرا عشقی‌ست و اهمیتی برام نداره، سکوت می‌کنم. 

این دفعه یکی از هم‌کلاسی‌های ذکورش می‌یاد سمت موتور ما سرکشی کنه و این باز شروع می‌کنه «واااای ! دیدی؟ » بدی موضوع این بود که، صحنه‌ای نبود که بخواد توی همچین جمعی شرح داده‌بشه‌.

و من متاسفم که نشانگان روشن‌فکری و دانایی این‌اندازه حقیر شده‌است.

× ترم دوم، حل تمرینی که ترم ۸ بود، به‌مون گفت وقتی می‌یاین دانشگاه جوگیر هستین؛ بهتون توصیه می‌کنم یه جوری رفتار کنید که بعداً بتونید توی چشم هم دیگه نگاه کنید. 

×× توانایی پرهیز از کول‌بازی و خود‌ماندن خیلی مهمه. 

خدا را چه دیده‌ای ری‌را!

گریه نکن ری‌را؛

راهمان دور و دلمان کنار همین گریستن است.

دوباره اردی‌بهشت به دیدنت می‌آیم.

                                        -سیدعلی صالحی-